2.1.09 Οι αδελφοί Τσιλάρα, μεγάλη προσφορά στον αθλητισμό. Μια από τις μεγαλύτερες και καλύτερες αθλητικές οικογένειες είναι και αυτή των αδελφών Τσιλάρα. Του Κυριάκου , του Ζέλου και του Νική Γεωργίου, από τη σκλαβωμένη εδώ και 34 χρόνια Αμμόχωστο. Πατέρας τους ήταν ο Γιώργος Ζένιου Τσιλάρας και μητέρα τους η Διαμάντω Τσιλάρα. Γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν

στον Άγιο Ιωάννη και ασχολήθηκαν και αγάπησαν τον αθλητισμό από μικρή ηλικία. Διακρίθηκαν και εκτιμήθηκαν πάρα πολύ για τις επιδόσεις που σημείωσαν από την εποχή που αγωνίζοντο στο Α΄ Γυμνάσιο Αμμοχώστου στους μαθητικούς , Παγκυπρίους αλλά και σε διεθνείς αγώνες.

Παρά το γεγονός ότι κατάγοντο από φτωχή οικογένεια, ο πατέρας τους ήταν ψαράς, από μικροί ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό και τον υπηρέτησαν για αρκετά χρόνια. Το σπίτι τους ήταν δίπλα από την αυλή του Α΄ Γυμνασίου και τις ΄΄ ελεύθερες ΄΄ ώρες τις περνούσαν εκεί, τρέχοντας για να γίνουν πολύ καλοί αθλητές στους δρόμους ταχύτητας και ημιαντοχής, τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο το Γυμναστικό Σύλλογο ΓΣΕ και τη Νέα Σαλαμίνα. Ο κ. Νικής πέθανε με το μεγάλο παράπονο. Τη μη αναγνώριση του ρεκόρ που σημείωσε στα 400μ. στο Νόβισαντ.
• Ο Κυριάκος Τσιλάρας γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου το 1935. Από μικρός του άρεσε ο αθλητισμός και στο Γυμνάσιο έτρεχε 300μ, ( καταργήθηκε αργότερα το αγώνισμα) 400μ.. 400 εμπόδια , 110 εμπόδια, και 200μ.
Θυμάται ο Κυριάκος για την αθλητική του καριέρα.

΄΄ Καταγόμαστε από φτωχή οικογένεια, όμως αγαπούσα τον αθλητισμό και στο Γυμνάσιο με γυμναστή το Γεώργιο Διάκο , προπονούμουν και λάμβανα μέρος στους δρόμους ταχύτητας και είχα καλές επιδόσεις. Παρά τα δύσκολα χρόνια που περνούσαμε, επειδή μας άρεσε αυτό που κάναμε, θέλαμε να διακρινόμαστε και πιστεύω ότι τα καταφέραμε. Βάλαμε και εμείς το δικό μας λιθαράκι για να φθάσει εδώ που βρίσκεται ο αθλητισμό μας. Οι συνθήκες που προπονούμασταν ήταν πολύ άσχημες. Όμως όταν έχεις όρεξη και θέληση μπορείς να πετύχεις αυτό που στοχεύεις. Για αυτό και είναι καλό τα σημερινά παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.
• Ο Ζέλος Τσιλάρας γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου το 1936. Βλέποντας τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερο του αδελφό τον Κυριάκο να ασχολείται με τον αθλητισμό,΄΄ ζήλεψε ΄΄ και τον ακολούθησε. Από μικρή ηλικία και αργότερα στο Γυμνάσιο έτρεχε δρόμους ημιαντοχής και αντοχής ( 1500μ. 5000μ. και 10.000μ. ) Μάλιστα το 1955 σημείωσε και παγκύπριο ρεκόρ στα 5.000μ. Προπονείτο και γυμνάζετο με το κ. Αντώνη Παπαδόπουλο.
Θυμάται ο Ζέλος για τα χρόνια που ασχολήθηκε με τον αθλητισμό.

΄΄Ζήσαμε και ασχοληθήκαμε με τον αθλητισμό σε δύσκολες εποχές. Ότι κάναμε είμαστε σχεδόν μόνοι μας . Ακόμα και αυτά τα παπούτσια μας τα άσπρα τα λαστιχένια τα αγοράζαμε εμείς, μια και μετά από κάθε αγώνα αυτά που μας έδιδε ο ΓΣΕ μας τα έπαιρνε πίσω. Αν και είμαστε από φτωχή οικογένεια, κάναμε τα αδύνατα –δυνατά για να έχουμε ένα ζευγάρι παπούτσια προκειμένου να γυμναζόμαστε. Τα φέρναμε βόλτα και προσπαθούσαμε να διακρινόμαστε, προκειμένου ο ΓΣΕ αλλά και ο Σύλλογος μας η Νέα Σαλαμίνα να μαζεύουν βαθμούς στους Παγκυπρίους και Διασυλλογικούς Αγώνες. Αυτά τα χρόνια θα μας μείνουν αξέχαστα. Εκείνο που θέλω είναι κάποτε να μπορέσω να πάω στο σπίτι μου ελεύθερα και να δω τους χώρους που γυμναζόμουν και έτρεχα μικρό παιδί και αργότερα μαθητής και αθλητής. ΄΄
• Ο τρίτος αδελφός που ήταν και ο πιο μεγάλος ο κ. Νικής Γεωργίου γεννήθηκε το 1924. Το 1947 νίκησε στα 400μ. και 800μ. Μετά την κρίση του 1948 έφυγε για την Τσεχοσλοβακία όπου σπούδασε γυμναστής. Στην Πράγα πέτυχε 49΄΄ 7 στα 400μ. που όμως δεν αναγνωρίστηκε παγκύπριο ρεκόρ ανεξήγητα. Το 1960 σε ηλικία 34 χρόνων νίκησε ξανά στα 400μ. Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του ΚΟΑ και ιδρυτικό μέλος της Νέας Σαλαμίνας.
Θυμούνται ο Κυριάκος και ο Ζέλος για τον αδελφό τους.

΄΄ Αγαπούσε με πάθος τον αθλητισμό. Από μικρός έτρεχε στο δημοτικό σχολείο και αργότερα στο Γυμνάσιο. Είχε πολύ καλές επιδόσεις στα 200μ. και τα 400μ. όπου σημείωσε και παγκύπριο ρεκόρ αλλά δεν του αναγνωρίστηκε. Επειδή του άρεσε να ασχολείται με τον αθλητισμό μαζί με άλλους ίδρυσαν το Μάρτη του 1948 τη Νέα Σαλαμίνα. Μετά διορίστηκε στο Δ.Σ. του ΚΟΑ, όπου δούλεψε σκληρά για το καλό και την πρόοδο του αθλητισμού μας. Πέθανε με το παράπονο της μη αναγνώρισης του ρεκόρ που σημείωσε στα 400μ.΄΄
Και κατέληξαν.
΄΄ Αγαπήσαμε τον αθλητισμό τον υπηρετήσαμε και οι τρεις όσο μπορούσαμε. Οι σημερινοί νέοι θα πρέπει να παραδειγματιστούν και ασχοληθούν με τον αθλητισμό γιατί έχουν να ωφεληθούν πολλά. ΄΄

Ο Κυρίακος Τσιλλάρας (τρίτος από δεξιά) στην αφετηρία των 800μ το 1959

Ο Ζέλος Τσιλλάρας (κέντρο) διακρινόταν στα 5000 και 10000μ.

Ο Νικής Γεωργίου υπήρξε σπουδαίος αθλητής και μέλος του Δ.Σ του ΚΟΑ

πηγή περιοδικό ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ